Een wetenschapsjournalist kan zich laten leiden door zijn nieuwsgierigheid als een vlinder door de wind. Zo begon ik in 2001 verslag te doen van hersenonderzoek. Het thema ontwikkelde zich al snel tot een fascinatie die mij inmiddels al ruim twintig jaar fulltime in zijn greep houdt. En ook een beetje tot een missie, want ik raakte ervan overtuigd dat het waardevol is als mensen begrijpen hoe het daarboven werkt. Waardevol wanneer docenten, politici en managers begrijpen hoe kinderen en volwassenen leren, ontwikkelen en presteren. Waardevol wanneer professionals doorzien hoe protocollen aan hun vakmanschap kunnen knagen, en wat ze daartegen kunnen doen. Waardevol wanneer ouders begrijpen wat hun tieners bezielt. Als mannen en vrouwen hun verschillen leren doorzien.

Ik ben geen onderzoeker. Ik praat wel veel met hen, lees hun publicaties en vertaal hun onderzoek voor de samenleving. Voor al die ‘gewone’ mensen waarvoor deze kennis van waarde is. Ik ben genoeg bij hersenonderzoek betrokken geweest om te weten dat het complex, geduld eisend en intensief werk is en dat onderzoeksresultaten met zorg moeten worden gecommuniceerd.

Ik werd geboren in 1962, ben geboren en getogen in Amsterdam, ben getrouwd en heb drie tieners. Sinds 1983 schrijf ik over wetenschap en sinds 2001 vrijwel uitsluitend over hersensonderzoek. Ik publiceerde in onder andere Volkskant, NRC-Handelsblad, Hollands Diep en Psychologie Magazine. Ik werk regelmatig mee aan radio- en televisieprogramma’s.

Ik was acht jaar als redacteur, eindredacteur en coördinator verbonden aan de wetenschapsredactie van het weekblad Intermediair. Ik werkte daarvoor drie jaar als milieujournalist en -adviseur bij het Amsterdamse adviesbureau IMSA. In 1988 studeerde ik cum laude af in de theoretische natuurkunde.